ที่เปรู ขอทานไม่สามารถอุ้มเด็กน้อยแขนขาด หรือมัวแต่คุกเข่าท่ามกลางสายฝนเพื่อเรี่ยไรเงินจากคนทั่วไป พวกเขาใช้วิธีล้ำลึกกว่านั้น นั่นคือ เข้าไปที่รถไฟฟ้า แล้วเริ่มต้นเล่าเรื่องราวเศร้าๆ ของตัวเองให้คนฟังแล้ว ใครซึ้งและอยากช่วยเหลือก็ส่งเศษเงินลงถุง
NGO อย่าง League Against Cancer ผู้ช่วยรักษาผู้ป่วยโรคมะเร็งที่ยากไร้ เกิดปิ๊งไอเดียนี้และนำมันมาใช้กับการรณรงค์บริจาคเงินเข้าองค์กรตัวเองอย่างได้ผล ลองดูคลิปด้านล่างจะเข้าใจว่าไอเดียโฆษณารณรงค์แบบโลว์คอร์สนี้มีกิมมิกอะไร?
httpv://youtu.be/gqQubqEudGE
ในคลิปนี้ระบุชัดเจนว่า ทางองค์กรกระตุ้นยอดบริจาคแบบเดียวกับที่ขอทานทั่วไปใช้ นั่นคือเล่าเรื่องเศร้า แต่เรื่องเศร้านั้นไม่ได้เป็นเรื่องจริงของผู้เล่า แต่กลับเป็นเรื่องราวจากพล็อตหนังฮอลลีวู้ดที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยโรคมะเร็งไม่ว่าจะเป็น Biutiful, Sweet November, Step Mom
และทันทีที่มีผู้บริจาค คนที่บริจาคก็จะได้รับโปสการ์ดไปอ่าน โปสการ์ดนั้นสกรีนเป็นรูปโปสเตอร์หนังแต่ละเรื่อง เพื่อเฉลยว่าหนังที่มีพล็อตเรื่องดังๆ จากผู้ป่วยโรคมะเร็งเหล่านี้ทำเงินได้มหาศาล แต่องค์กรเล็กๆ อย่างเรา ที่มีเรื่องจริงยิ่งกว่านิยายของผู้ป่วยโรคมะเร็งจริงๆ อีกมาก และต้องการความช่วยเหลือ และก็ปิดท้ายด้วยบัญชีธนาคารให้คนเข้าไปบริจาค
ไอเดียเด็ดๆ กับงบน้อยๆ ในการเลือกใช้คนไม่กี่คน เดินไปที่ชุมชนเล่าเรื่องเศร้าๆ ให้คนฟัง จากนั้นก็การพิมพ์โปสการ์ดแจก ส่งผลให้ยอดบริจาคเพิ่มขึ้นมากกว่าปีที่แล้ว 46% ต้องปรบมือให้กับทีมเอเจนซี่เมพๆ อย่าง Y&R Peru
