จะโดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัว ปัจจัยหนึ่งที่มีผลต่อการตัดสินใครก็ตามที่กล่าวสุนทรพจน์หรือพูดต่อหน้าปะชุมชนคือท่วงท่าที่เขาแสดงออกระหว่างการพูด
นักจิตวิทยา Frances Rauscher และคณะจากมหาวิทยาลัยโคลัมเบียประเทศสหรัฐอเมริกาทำการศึกษานักเรียนโดยให้ดูการ์ตูน Roadrunner จากนั้นให้ออกมาบรรยายว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในการ์ตูนเรื่องนั้น นักเรียนกลุ่มหนึ่งสามารถแสดงท่าทางมือประกอบการเล่าเรื่องได้และอีกส่วนหนึ่งไม่อนุญาตให้แสดงท่าทางมือประกอบได้
นักวิจัยพบว่า กลุ่มนักเรียนที่ไม่ได้รับอนุญาตให้แสดงท่าทางมือประกอบด้วยจะประสบปัญหาในการคิดคำพูดและไม่สามารถบรรยายฉากเหนือจริง เช่น ฉากหมาป่าผลักก้อนหินลงจากหน้าผาและทำให้มันลอยขึ้นไปบนอากาศ นอกจากนี้ การเล่าเรื่องของกลุ่มที่ไม่แสดงท่าทางมือจะติดขัด มีการหยุดบ่อย อย่างไรก็ตาม การเล่าเรื่องในส่วนอื่นไม่ค่อยมีปัญหานักแม้จะไม่แสดงท่าทางมือประกอบ นักวิทยาศาสตร์จึงสรุปได้ว่าท่าทางมือนั้นจะช่วยให้คุณคิดคำศัพท์และเนื้อเรื่องได้ทันเวลาและถูกต้องมากขึ้น
ในอีกการทดลองหนึ่งจากมหาวิทยาลัย Columbia เช่นกัน นักวิทยาศาสตร์พบว่านักพูดมือฉมังมักจะไม่พูดคำว่า “อา อืม เออ” เมื่อพวกเขาแสดงท่าทางมือออกมา แต่ในอีกการทดลองหนึ่งจากมหาวิทยาลัย Alberta นักวิทยาศาสตร์ทำการทดลองกับเด็กๆ และเชื่อว่าพวกเขาจะแสดงภาษามือออกมาเพื่อกระตุ้นให้ตัวเองจำเรื่องราวที่กำลังเล่าอยู่ได้ดีขึ้น
โดยสรุปแล้ว ภาษามือถือเป็นอีกหนึ่งวิธีที่ช่วยให้คุณสามารถเล่าเรื่องราวได้ไหลลื่นและถูกต้องมากขึ้น แต่การแสดงภาษากายเยอะเกินไปก็อาจส่งผลต่อความน่าเชื่อถือของคุณได้เช่นกัน
